Dva lica globalnog otvorenog društva

Abstract

U radu se razmatra „vladavina“ tzv. postgrađanskog političkog centra koji korespondira sa poznatim konceptom otvorenog društva, te se ispituju kako dobre, tako i rđave strane te „vladavine“. Istražuje se pre svega stabilnost globalnog otvorenog društva i pažnja se posvećuje njegovim savremenim neprijateljima – od terorizma, preko organizovanog kriminala, sve do tzv. lokalnih legitimnosti koje se suprostavljaju univerzalnoj i globalnoj legitimnosti koju zastupaju pristalice otvorenog društva iz prostora postgrađanskog političkog centra. Rad predstavlja polemiku sa Fukujaminom tezom o „kraju istorije“ budući da otvoreno društvo, tj. Globalni postgrađanski politički centar, ima vidljive neprijatelje koji ne dozvoljavaju da dijalektika istorije miruje kao što je smatrao Fukujama. Mesto Fukujaminog „kraja istorije“ rad zaključuje da trenutnu globalnu situaciju obeležava postmoderni opozit liberalno-demokratskog postgrađanskog centra i ekstremnih antigrađanskih margina, odnosno opozit otvorenog društva i njegovih neprijatelja, što će usloviti dalji hod istorije ka novim sociološko-istorijskim oblicima.