“Revolutionary ferment” of art in the age of digital capitalism

Abstract

U ovom radu autor analizira trenutno stanje kapitalizma i društvenih sistema koji na mnogo načina pokazuju simptome dezintegracije. Njegov argument je da kriza može biti veoma produktivna i da globalni kapitalistički sistem može da mutira poput virusa, regenerišući se i ažurirajući se iznova. Pozivajući se na teze teoretičara Razmiga Kešejana, autor analizira kako svaka ekonomska katastrofa daje novi zamah za različite oblike akumulacije i rasta kapitala. Autor se fokusira na analizu ove konstalacije, odnosno skorašnje interpretacije „digitalnog kapitalizma“, kako ga je definisao teoretičar Danijel Šiler, i načina na koji se on reprodukuje u sistemu umetnosti, posebno na slučaju časopisa e-flux i njegovog projekta Suppercommunity. Autor nudi komparativnu analizu društvenih i ekonomskih modela izvan kapitalizma, da bi ispitao njihovu današnju recepciju i da li postoji mogućnost da se uči iz emancipatorskog potencijala koji nije uspeo da se realizuje. Takođe, on analizira kako su umetnici korelirali ili odgovorili na takve društvene sisteme. Studija slučaja za analizu ili mogući alternativni modeli bili bi sistem Radničkog samoupravljanja u Jugoslaviji i umetničke pozicije u okviru Nove umetničke prakse koja je od kraja šezdesetih i tokom sedamdesetih godina XX veka kritički ispitivala društveno okruženje i opredeljivala se za još radikalnije i „revolucionarnije“ umetničke odgovore.