Explanatory Account of the Human Language Faculty: The Developmentalist Challenge and Biolinguistics

Abstract

The aim of this paper is to explore whether Maria Kronfeldner’s analysis of human nature could be applied to the concept of cognitive systems and related capabilities, such as the human language faculty. Firstly, I will address the nature-nurture debate, that is, explanatory claims of nature as having a role in causing the language ability, and explanatory claims of culture as responsible for the development of human language capabilities. The nature-nurture divide generates a problem since it overlooks the interaction of nature and culture during the development of language capabilities, the problem called the developmentalist challenge. I will demonstrate different standpoints that try to answer this challenge, most famously the constructivist theory of Jean Piaget and the theory of universal grammar of Noam Chomsky. Following the insights of Kronfeldner, if we opt for an explanatory (and not classificatory or descriptive) account of the human language, we will search for the explanatory epistemic roles and their fulfilments. As Kronfeldner states, different sciences search for different differences regarding explanandum, and I hope to show that the integrative interdisciplinary framework dealing with cognitive systems is needed. The conclusion is that biolinguistics is an interdisciplinary field with a necessary unifying potential regarding explanatory account of the human language faculty.

Cilj ovog rada jeste istraživanje primene analize pojma ljudske prirode Marije Kronfeldner na pojam kognitivnih sistema i povezanih sposobnosti, kao što je ljudska jezička sposobnost. Na početku ćemo se pozabaviti debatom priroda-odgoj, odnosno eksplanatornom tvrdnjom o prirodi kao uzročnoj ulozi jezičke sposobnosti, i eksplanatornim tvrdnjama koje kulturu smatraju odgovornom za razvoj ljudskih jezičkih sposobnosti. Podela priroda-odgoj generiše problem jer ignoriše činjenice interakcije prirode i kulture tokom razvoja jezičkih sposobnosti, problem koji se naziva razvojnim izazovom. Pokazaćemo različita stanovišta koja pokušavaju da odgovore na ovaj izazov, kao najpoznatije, konstruktivističku teoriju Žana Pijažea i teoriju univerzalne gramatike Noama Čomskog. Sledeći uvide Kronfeldnerove, ukoliko se odlučimo za eksplanatorno (a ne klasifikatorno ili deskriptivno) objašnjenje ljudskog jezika tražićemo eksplanatorne epistemičke uloge i ono što ih ispunjava. Kako tvrdi Kronfeldnerova, različite discipline traže različite razlike u pogledu eksplananduma, i, pokušaćemo da pokažemo, postoji potreba za integrativnim interdisciplinarnim okvirom koji se bavi kognitivnim sistemima. Zaključak je da je biolingvistika jedna od oblasti sa potencijalom za interdisciplinarno ujedinjenje objašnjenja koja se tiču ljudskih jezičkih sposobnosti.