Rimski stoici Seneka i Epiktet o epikurejskom hedonizmu i društvenim ulogama filozofa

Abstract

Zadovoljstvo (ἡδονή) se kod epikurejaca i stoika tumači na različite načine, što ujedno predstavlja i najznačajniju tačku neslaganja između ove dve hele­ nističke škole mišljenja, posebno ukoliko govorimo o njihovim etičkim pozicijama. Imajući u vidu da zadovoljstvo može da proistekne i iz određenih društvenih odnosa (i uloga), ovde se u kraćim crtama ispituje stoičko i epikurejsko shvatanje prijateljstva i braka, odnosno političkog delanja – ukazivanjem na sličnosti, ali i razlike koje mogu da se povuku između ove dve helenističke škole.

Epicureans and Roman Stoics interpreted pleasure (ἡδονή) differently from each other: for the Epicureans, pleasure was the ultimate good, while most Stoics perceived pleasure as something indifferent. This difference in understanding of pleasure is the crucial point of a disagreement between these two Hellenistic schools of philosophy, in particular if we consider their ethics. This paper examines this difference and highli ghts the significant similarities between the Roman Stoic and the Epicurean positions. Further, it briefly explores the Epicurean and the Roman Stoic understanding of social relations and philosophers’ role in politics and society.