Hajdegerova egzistencijelna logika iz ranih frajburških predavanja

Abstract

Prvi deo članka posvećen je Hajdegerovom tumačenju tradicional-nog pojma logike kao školske filozofske discipline i Hajdegerovom utemeljenju produktivne filozofske logike na način kako je to obja-šnjeno u Hajdegerovim predavanjima Logika. Pitanje o istini (1925) i Bivstvovanju i vremenu (1927). U drugom delu članka se eksplicira Hajdegerova ideja egzistencijelne logike (existentielle Logik) filozofi-ranja koja je naznačena u ranim predavanjima Fenomenološke inter-pretacije uz Aristotela (1921/22), Fenomenološke interpretacije izabra-nih Aristotelovih rasprava o ontologiji i logici (1922) i Ontologija. Hermeneutika faktičnosti (1923). U članku se zastupa teza da Hajde-ger pored ideje produktivne logike filozofije razvija ideju egzistenci-jelne logike filozofiranja koja predstavlja znanje o osnovnim filozof-skim pojmovima u fazi njihovog nastanka i artikulacije. Egzistencijelna logika predstavlja pokušaj da se uspostavi kritika i kontrola nad pro-cesom filozofiranja koji se bazira na krizi samorazumevanja ljudskog života u njegovoj faktičnosti.

The first part of the article is dedicated to Heidegger’s interpretation of the traditional notion of logic as a school philosophical discipline and Heidegger’s establishment of productive philosophical logic in the way explained in lectures Logic. The Question on Truth (1925) and Being and Time (1927). The second part explicates Heidegger’s idea of the existentiell logic (egzistentielle Logik) of philosophizing, which is indicated in early lectures Phenomenological Interpretations of Aristotle (1921/22), Phenomenolog-ical Interpretations of selected Treatises by Aristotle on Ontology and Logic (1922) and Ontology: The Hermeneutic of Facticity (1923). The article argues that Heidegger, in addition to the idea of productive logic of philosophy, develops the idea of existentiell logic of philosophizing, which represents the knowledge of the basic philosophical concepts in the phase of their genesis and articulation. The existentiell logic is an at-tempt to establish critique and control over the process of philosophizing based on the crisis of self-understanding of human life in its facticity.