Lenjin na Titovom stolu: Uticaj Oktobarske Revolucije na Jugoslaviju

Abstract

Kada je Josip Broz Tito umro u Ljubljani 4. maja 1980. godine, na njegovom radnom stolu, u Užičkoj ulici broj 15 u Beogradu, nalazila se, između ostalog, jedna mala fotograija Lenjina u boji.1 Dok je Jugoslavija oplakivala svog vođu, arhitekta događaja bez kojeg ne bi bilo ni Jugoslovenske revolucije ostao je u istom položaju u kojem je bio tokom 35 godina Titove vladavine. Neprimetan, iza kulisa, ali prisutan kao inspiracija u Titovom političkom životu i u društvu koje je, makar deklarativno, bilo zasnovano na idejama Oktobra. Bez Oktobarske revolucije ne bi bilo ni Jugoslovenske revolucije. U Oktobarskoj revoluciji i njenom nasleđu (ili, pak, načinu na koji je to nasleđe interpretirano) ogleda se i nasleđe jugoslovenskih komunista, sa svim svojim protivrečnostima. Uspesi, ali i nedostaci jugoslovenske države, bili su posledica njenog formiranja po ugledu na Sovjetski Savez.