Propositions as (non-linguistic) objects and philosophy of law: Norms-as-propositions

Abstract

The paper distinguishes two accounts of legal normativity. One-source accounts claim there is only one source for legal normativity, which is ultimately linguistic. Two-source accounts claim legal normativity is both linguistic and non-linguistic. Two-source accounts claim we need to go beyond language and beyond propositions taken as linguistic entities, while they are one-source accounts’ main conceptual tool. Both accounts construct propositions as linguistic. There is, nevertheless, a documented analytic tradition starting with G.E. Moore that constructs propositions as non-linguistic entities. Today, the problem of the unity of proposition and structured propositions are highly debated in metaphysics. How does such debates fit into the one-source vs. two-source picture of legal normativity? Why has analytic legal philosophy failed to consider such an option concerning propositions (arguably calling descriptive sentences about norms “normative propositions” did not help)? This paper thus (I) reconstructs the argumentative dynamics between one-source and two source accounts; (II) presents the less considered philosophical view of propositions as non-linguistic entities and (III) discusses how to include or dismiss such a philosophical view in the one-source/two-source debate on legal normativity

U radu se razlikuju dve pozicije u pogledu pravne normativnosti. Pozicije jednoizvornosti tvrde da postoji samo jedan izvor pravne normativnosti, koji je naposletku lingvistički. Pozi cije dvoizvornosti tvrde da je pravna normativnost i jezička i nejezička. Pozicije dvoizvornosti tvrde da treba da prevaziđemo jezik i propozicije uzete kao lingvistički entiteti, glavno kon ceptualno sredstvo pozicije jednoizvornosti. U obe pozicije konstruišu se propozicije kao jezičke, ali je zabeležena analitička tradicija počevši od Dž. E. Mura koja propozicije konstru iše kao nejezičke entitete. Danas se u metafizici jako raspravlja o problemu jedinstva propo zicija i strukturiranih propozicija. Kako se takva teorija uklapa u sliku jednoizvornosti protiv dvoizvornosti pravne normativnosti? Zašto analitička filozofija prava nije uzela u obzir takvu opciju u vezi sa propozicijama (nesporno, nazivanje opisniih rečenica o normama „normativ nim propozicijama“ nije pomoglo)? Članak: (I) rekonstruiše argumentativnu dinamiku između pozicija jednoizvornosti dvoizvornosti; (II) predstavlja manje razmatrani filozofski pogled na propozicije kao nejezičke entitete i (III) razmatra kako uključiti ili odbaciti takav filozofski po gled u raspravi o pravnoj normativnosti u pogledu jednoizvornosti i dvoizvornosti.