Može li se izbrisati filozofska svest? Metafizički aspekti Serlovog neurobiološko–naturalističkog shvatanja slobode volje

Abstract

U nastojanju da svoja teorijska shvatanja što više usaglasi sa vladaju- ćom prirodno–naučnom paradigmom, Serl (Searle) razvija gledište koje naziva neurobiološki naturalizam, a koje bi trebalo da se u rešavanju bazičnih filozofskih problema oslanja na osnovne činjenice dobijene neuronaučnim istraživanjima živih organizama. Radom se, u kratkim crtama, daje prikaz ove teorije, a potom izvodi argumentacija u prilog postavljene teze da je Serlovo gledište, zapravo, u određenim aspektima, metafizičkog karaktera, a to je upravo ono što je težio da izbegne. Metafizički karakter Serlovog neurobiološkog naturalizma se sagledava na problemu slobode volje, koji proizlazi iz njegovog shvatanja svesti. Argumentacija se zasniva na analizi pojmova jaza i sopstva, kao i mogućih rešenja problema slobode volje (hipoteza 1 i 2).

In an effort to adjust his theoretical comprehension to the existing natural–scientific paradigm, Searle develops neurobiological naturalism, an approach which should rely on basic facts obtained from the neuroscience researches of living organisms when solving basic philosophical problems. This paper briefly presents this view’s theory leading to the argumentation that Searle’s point of view is of metaphysical characteristics which is exactly what he was trying to avoid. The metaphysical character of Searle’s neurobiological naturalism has been seen through the problem of free will resulting from his understanding of consciousness. The argumentation is based on an analysis of the concepts, the gap and the self,