Dvostruki karakter stvorenog bića kod T. Akvinskog

Abstract

U danas već klasičnom tekstu iz 1958. godine posvećenom dvostrukom karakteru Tominog koncepta bivstvovanja, Džozef Ovens jasno formuliše dve sapripadne osobine bivstvovanja (esse) koje su delatne u Akvinčevoj metafizici, naime 1) bivstvovanje razumevano u terminima suštine, forme ili prirode, kao esencijalno, i 2) bivstvovanje razumevano kao akcidentalno, ne u kategorijalnom smislu, već u smislu da se nalazi izvan suštine stvari. Čvrsto se oslanjajući na celokupan Ovensov rad pokušaću da skiciram načine razumevanja značenja bivstvovanja za Tomu Akvinskog, jer a) akcidentalni i esencijalni karakter bivstvovanja predstavljaju dva aspekta stvorenog bivstvovanja, b) koje je realno različito od suštine.

In now classical article from 1958 dedicated to twofold character of Aquinas’s concept of being Joseph Owens clearly formulates the two complementary features of esse that function in Aquinas’s metaphysics, namely 1) being understood in the terms of essence, form or nature, as essential and 2) being understood as accidental, not in predicamental meaning but as something above and beyond the essence of the thing. Firmly relying on whole Owens’s work, I will try to outline the ways of understanding the meanings of esse in Aquinas, because a) two character of being are two complementary and integral components of created being, b) which are really different.