Manjak etičke kompetencije u javnoj upravi i ljudska bezbednost

Abstract

Odstupanje od formalno utvrđenih ovlašćenja, ideoloških principa ili izbornih obećanja, negativno utiče na funkcionisanje javne administracije na svim nivoima. Neformalnost u postupanju javne službe predstavlja odstupanje od normiranog, a prepoznaje se kao administrativna korupcija. Savremeno shvatanje ljudske bezbednosti obuhvata i obavezu države da obezbedi bezbednost i putem zaštite ljudskih prava onemogućavanjem zloupotrebe javne moći. Razmatrajući administrativni deficit kao ishod modaliteta javnog rukovođenja, manjak etičke kompetencije kao strukturni nedostatak u organizaciji javne službe i administrativno zlo kao fundamentalan izazov etičkim osnovama javne službe, autori ukazuju na ključne elemente za izgradnju funkcionalnih kontrolnih mehanizama administrativne korupcije.

Deviations from formal mandates, ideological principles, or electoral promises have clear ricochet effects on the work of public administration at all levels. These deviations generate a type of informality that is typically, although crudely, referred to as “administrative corruption”. Contemporary human security reflects also on the obligation of the state to protect human rights by preventing abuse of public power. By outlining administrative deficit as the result of management modality, lack of ethical competencies as a structural defect in public administration organisation, and administrative evil as fundamental challenge to the ethical foundation of public administration, authors point towards key elements for construction of functional control mechanism aiming at curbing administrative corruption.