Moralne osnove društvenog poretka i kriminal

Abstract

Odnos legaliteta i legitimiteta bi trebalo da kao svoj finalni ishod ima povećavanje inkluzivnosti društvene interakcije i moralni progres. Namera autorki ovog rada je da prikažu određene aspekte odnosa legaliteta i legitimiteta koji imaju pravno–filozofski i širi društveno teorijski značaj, kao i da naznače najznačajnije tačke u kojima se ovi uvidi razmimoilaze sa razumevanjem društvene stvarnosti u okvirima moralnih temelja. U društvenoj praksi se slabljenje konvergencije legaliteta i legitimiteta manifestuje na različite načine, a usko je povezano sa fenomenom kriminala i njegove političke i društvene percepcije. Autorke u radu izlažu nekoliko ključnih problema koji stoje na putu procesa dekriminalizacije srpskog društva sagledavajući ih, u jednoj perspektivi, kao nedostatak kapaciteta prevazilaženja političkog koncepta prijatelj–neprijatelj na širokom društvenom nivou, a u drugoj, kao istrajnost u političkoj manipulaciji fenomenom kriminala i odustvo stabilnog institucionalnog balansa. Polazeći od razumevanja uloge kriminološke teorije i kao traganja za odgovorom na pitanje "šta sve proizvodi surovost", kao antipod solidarnosti koja predstavlja vezivo zajednice, autorke u radu daju argumente u prilog zabrinutosti zbog moralnog cinizma i apatije kao preovlađujućeg emocionalnog stanja savremenog nekontrolisano nasilje.

The ratio of legality and legitimacy should have as its final outcome enhancement of inclusiveness of social interactions as well as moral progress. The ambition of the authors was to illustrate in this paper certain aspects of the legality and legitimacy that have legal and theoretical broader social significance, as well as to highlight the most important aspects in which these insights disagree with the understanding of social reality in terms of moral foundations. In social practice, the weakening of the convergence of legality and legitimacy are manifested in different ways and is closely related to the phenomenon of crime and its political and social perception. The authors underlined some key issues that stand in the way of the of capacity to overcome "friend–enemy" political concept in a broad social context, and, endurence in political manipulation of the crime phenomenon and the absence of a stable institutional balance. Starting from the understanding of the function of criminological theory also as a search for the answer to the question "What creates cruelty?" as the antipode to solidarity being 'the social glue', the authors provide arguments in support of concerns over raising moral cynicism and apathy as the predominant emotional feature of contemporary Serbian society by focusing its potential for transmutation into uncontrolled violence.