Mačje oko ili razgolićena filozofija

Abstract

Prevashodno se oslanjajući na tekstove Jocqueso Derride, Jeono Boudrillarda, Deleuzea i Guattarija i Theodora W. Adorna, članak tematizuje provokaciju koju su mačke, neretko kao reprezenti životinja uopšte, uputile filozofiji. Poslovičnoj prodornosti pogleda mačjeg oka nalazi se i fiziološki uzrok, oli tek istorijsko i fenomenološka rekonstrukcija njegovog značaja za posmotranog ukazuje no onoj dragoceni podsticaj koji je ono predstavljalo za mišljenje jedinstvo i razlike životnih oblika. za uviđanje epistemičkih ograničenja, za oslobađanje od antropocentričke predrasude, za artikulaciju egzistencijalne situacije i za pronicanje u humonističke politike diskriminacije. Zaključuje se da, u svojim najboljim književnim i filozofskim izdancima, lik mačke upozorava na ogrešenje koje je zapadno racionalnost počinilo prema svemu što nije moglo do se podvede pod njenu pretenziju no univerzalnu merodavnost, te se sugeriše da put iskupljenja za toj nepočin vodi preko onog selektivnog usvajanja i kritike te baštine koje bi moglo biti obzirno i odgovorno kako prema diskurzivnoj, tako i prema faktičkoj neraspoloživosti Drugog.