In the Defence of Musical Meaning

Abstract

This paper is about the musical meaning and its relation to verbal meaning. My aim is to show that musical meaning should be sharply differentiated from the verbal one, that it should not be understood as a subspecies of verbal meaning, or as a meaning of a verbal sort whatsoever. I will address this issue starting with the sounds of music and language, and working my way up from those: by comparing these sounds and the way they relate to their meanings, I will show that musical sounds are strongly connected with musical meanings, that they have token-like qualities. Resulting from this is a suggestion to redefine the way we use the concepts of meaning and articulation, so that they would allow for the concept of non-verbal, musical meaning. Additionally, my suggestion is that musical meaning per se should be differentiated from the non-musical meanings music can communicate and convey – one does not exclude the other.

Ovaj rad posvećen je muzičkom značenju i njegovom odnosu prema verbalnom značenju. Cilj nam je da pokažemo da muzičko značenje treba strogo razlikovati od verbalnog, da ga ne treba razumeti kao podvrstu verbalnog značenja, niti kao značenje verbalnog tipa u bilo kom smislu. Obradu ovog pitanja započećemo polazeći od zvukova muzike i jezika, a dalju argumentaciju izgradićemo na tom osnovu: poredeći ove zvukove i način na koji se oni odnose prema svojim značenjima, pokazaćemo da su muzički zvukovi bitno povezani sa muzičkim značenjima, da imaju svojstva poput tokena. Shodno tome, tvrdićemo da je potrebno redefinisati način na koji upotrebljavamo pojmove značenja i artikulacije, tako da oni mogu obuhvatiti i pojam neverbalnog, muzičkog značenja. Konačno, smatramo da bi muzička značenja kao takva trebalo razlikovati od nemuzičkih značenja koje muzika može da komunicira i prenese – jedno ne isključuje drugo.