O navodnom pravu da se filozofska kultura smatra posebnom i neprolaznom

Abstract

U ovom tekstu izlaže se i analizira Rortijevo dijahronijsko nizanje „kultura“: religijske, filozofske, književne. Poseban interes posvećuje se razlici filozofske i književne kulture, i zaključuje se da ona i nije toliko velika kolikom je Rorti predstavlja. Obeležja koja on pripisuje „neizbaviteljskoj“, od opsesije Bogom ili Istinom emancipovanoj „književnoj“ kulturi, ne odvajaju je od aktuelne „filozofske“ kulture, već se upravo suprotno čini da je sledeći slučaj: žanrovski ionako sve manje ekskluzivne, te dve „kulture“ operisane od transcendentnog oslonca se u savremenosti upravo združuju u raznoznačnom ali analognom, inspirativnom i neizvesnom iskušavanju vlastitih statusa i pozvanja

This pa­per pre­sents and analyzes the Rorty’s di­ac­hro­no­us thre­a­ding of “cul­tu­res”: re­li­gi­o­us, phi­lo­sop­hi­cal and li­te­rary. Par­ti­cu­lar at­tention is gi­ven to the dif­fe­ren­ce bet­we­en the cul­tu­res of phi­lo­sophy and lite­ratu­re and to the con­clu­sion that the dif­fe­ren­ce is not as sig­ni­fi­cant as Rorty cla­ims. The cha­rac­te­ri­stics that Rorty at­tri­bu­tes to the „un­redemptive” li­te­rary cul­tu­re, eman­ci­pa­ted from ob­ses­sion eit­her with God or the Truth, do not se­pa­ra­te it from the ac­tual cul­tu­re of phi­lo­sophy. It seems to be qu­i­te the op­po­si­te: the two “cul­tu­res” by the­ir gen­re are less exclusi­ve and wit­ho­ut tran­scen­den­tal sup­port, and are com­bi­ned in modernity thro­ugh polyse­mi­o­us but ana­lo­go­us, in­spi­ra­ti­o­nal and un­cer­tain ex­plo­ra­ti­on of the­ir sta­tus and vo­ca­tion.