@article{
author = "Filipović, Luka",
year = "2023",
abstract = "Complex structural changes of social realty in SFRY and Western Europe
during post-war decades have created the need for the largest Marxist
parties of Europe outside Eastern Bloc to accommodate their party
policies to new political challenges and social circumstances. Gradually,
communist parties of Mediterranean started to contemplate creation of
a new Marxist ideology for the welfare state era, which in practice meant
seizing attempts to adjust principles of Bolshevik socialist model to their
unique local circumstances, and moving away from the influence of Soviet
party. League of Communists of Yugoslavia supported the reformist
fractions of Italian, French, Greek and Spanish communist parties, which
opened the path for further expansion of international influence and
prestige of the Yugoslav communists. However, historical evolution of
SFRY state policies and Yugoslav party ideology eventually took a different
course than the reforms of party policies and ideologies of early
Eurocommunist parties. The purpose of this article is to contribute to
further understanding of the long term social and historical process which
created a drift between the leading reformist parties of Europe. This is
to be achieved by applying comparative method to the results of archival
research conducted on historical sources that testify about the cooperation
between Yugoslav, Italian and French communists at various time points
during the twenty year long period, while using the findings of numerous
historical, sociological and philosophical books and articles in order to
bring the research results in the appropriate social and historical context., Složene strukturne promene društvene realnosti u SFRJ i zapadnoj Evropi tokom posleratnih decenija stvorile su potrebu da najveće marksističke partije Evrope van istočnog bloka
prilagode svoju partijsku politiku novim političkim izazovima i društvenim okolnostima. Postepeno, komunističke partije mediteranskog područja počele su da razmišljaju o stvaranju
nove marksističke ideologije za eru države blagostanja, što je u praksi značilo prigrađivanje
pokušaja da se principi boljševičkog socijalističkog modela prilagode njihovim jedinstvenim
lokalnim prilikama, kao i udaljavanje od uticaja sovetske partije. Savez komunista Jugoslavije
podržao je reformističke frakcije italijanskih, francuskih, grčkih i španskih komunističkih
partija, što je otvorilo put daljem širenju međunarodnog uticaja i prestiža jugoslavenskih komunista. Međutim, istorijska evolucija državne politike SFRJ i jugoslovenske partijske ideologije na kraju je krenula drugačijim tokom od reformi partijske politike i ideologija ranih
evrokomunističkih partija. Svrha ovog članka je da doprinese daljem razumevanju dugoročnog društvenog i istorijskog procesa koji je stvorio zaokret između vodećih reformističkih
partija Evrope. Ovo se postiže primenom komparativne metode na rezultate arhivskih istraživanja. istorijskih izvora koji svedoče o saradnji jugoslovenskih, italijanskih i francuskih ko munista u različitim vremenskim periodima tokom dvadesetogodišnjeg perioda, uz korišćenje
saznanja brojnih istorijskih, socioloških i filozofskih knjiga i članaka kako bi se rezultati istra živanja doveli u odgovarajući društveni i istorijski kontekst.",
publisher = "Beograd : Institut za filozofiju i društvenu teoriju",
journal = "Filozofija i društvo/Philosophy and Society",
title = "Yugoslav Communists and European Far-Left – From First Supporters of Italian Eurocommunists to Last Allies of French Neo-Stalinists (1965-1985), Jugoslovenski komunisti i evropska krajnja levica - od prvih pristalica italijanskih evrokomunista do poslednjih saveznika francuskih neostaljinista (1965-1985)",
number = "4",
volume = "34",
pages = "591-612",
doi = "10.2298/FID2304591F"
}
