@article{
author = "Ivković, Marjan and Petrović-Trifunović, Tamara and Prodanović, Srđan",
year = "2015",
url = "http://rifdt.instifdt.bg.ac.rs/123456789/1614",
abstract = "U ovom radu ćemo nastojati da ispitamo u kojoj meri je egalitaristički rečnik jugoslovenskog
socijalizma bio u stanju da ponudi alternativni okvir za interpretaciju savremenih
srpsko-albanskih odnosa. Inicijalna hipoteza polazi od toga da je jugoslovenska
elita – usled eksperimentalnog karaktera samoupravnog socijalizma koji je podrazumevao
određene kompromise sa liberalnim kapitalizmom – bila strukturalno prinuđena
da sistematično negira socijalni aspekt demonstracija koje su na Kosovu odvijale
tokom 1968, 1981. i 1988 godine. Primenom kritičke analize diskursa na štampane
medije (Politika, Večernje novosti i Borba), pokušaćemo da pokažemo kako je vladajuća
nomenklatura složene političko-ekonomske aspekte bunta isključivo tretirala kao izraz
nacionalizma. Ova diskurzivna strategija je samim akterima sugerisala da je nacionalizam
zajednički imenitelj za ekonomsku, političku i etničku jednakost. Krajnje posledice
ovakvih diskurzivnih redukcija će biti prikazane kroz analizu medijskog
izveštavanja sa demonstracija na Kosovu i mitinga „Bratstva i jedinstva“ u Beogradu
1988. godine, gde je primetno zatvaranje prostora za ne-nacionalističko tumačenje
bilo koje vrste socijalnog bunta, ali i postepeno odustajanje aktera od artikulisanja
sopstvenog iskustva nepravde u socijalnom ključu., In this paper we examine to which extent was egalitarian vocabulary of Yugoslav socialism
able to provide an alternative framework for interpretation of Serbian-Albanian
relations. Our initial hypothesis is that – due to the experimental nature of Yugoslav
self-management socialism, which implied certain compromises with liberal
capitalism – the Yugoslav elite was structurally bound to systematically negate the
social aspect of protests that took place in Kosovo in 1968, 1981 and 1988. Using critical
discourse analysis on daily newspapers (Politika, Večernje novosti and Borba), we
show how the nomenclature treated the complex social-political aspects of the social
uprisings exclusively as a manifestation of nationalism. To the actors involved, this
discursive strategy suggested that nationalism is a common denominator for economic,
political and ethnic equality. Final consequences of these discursive strategies will
be shown through analysis of media coverage of protests in Kosovo and the “Brotherhood
and Unity” meeting that took place Belgrade in 1988, wherein we can see that
there is little space left for non-nationalistic interpretation of any kind of social uprising,
both in media and actors’ perspective.",
publisher = "Beograd : KPZ Beton, Beograd : Institut za filozofiju i društvenu teoriju",
journal = "Figura neprijatelja: preosmišljavanje srpsko-albanskih odnosa",
title = "Srpsko-albanski odnosi u socijalističkoj Jugoslaviji: protesti na Kosovu i teret sistemske legitimizacije, Serbian-Albanian Relations in Socialist Yugoslavia: Protests in Kosovo and the Burden of Systemic Legitimization",
pages = "153-173"
}
